miércoles, 11 de marzo de 2009

LOS DIOSES NO NOS DEJAN SALIR DE ESPAÑA











Ya llevamos 12 días desde que salimos de casa y parece que ya nos alejamos.

Estos días han sido muy variados. El viernes no pudimos salir porque el viento aún soplaba con fuerza. Yo aproveche para transferir fotos i poner alguna en el blog. La chica del locutorio ( Araceli) fue muy amable y me transfirio las fotos.

El sabado, un dolor fuerte de estomago me despertó y solo pudimos rodar 30 kilómetros. El viento aún soplaba con fuerza pero no era lo de los días anteriores. Estuve toda la tarde metido en la habitación.

Los dioses firmaron una tregua y pudimos rodar con buen tiempo y sin viento. Paseamos por Tarragona. Vimos el teatro romano y al salir de Tarragona, comimos en un monumento dedicado a los Escipiones. Mi tio me llevó todo el camino a piñón. Solo bajaba la velocidad cuando veía algún radar y aún así nos retrataron dos veces. ¡Esperemos que las matrículas no se vean en las fotos!
La carretera es un continuo sube y baja. A mi me parecen que suben más que bajan. Por el parque del Garraf el viento tambien hizo de las suyas y rompió muchos pinos. Entramos en Barcelona. Es muy difícil entrar en las ciudades grandes. No hay más remedio que coger la autovia y en las entradas y salidas de esta, la cosa se complica. Coches por todas partes.
Cerca de Mataró, un chaval de 74 años nos adelanta y rueda con nosotros un rato. Angel lleva 56 años montando en bici. Nos cuenta que ha corrido en Suiza y Francia como amateur. Espero llegar a su edad con tanta fuerza como tiene él.
Por la carretera veo muchas chicas jovenes y cortitas de ropa. Imagino que estan esperando el autobús. Al parecer, se retrasa muy a menudo y se llevan sus propias sillas para esperar.
Vamos cogiendo algo de forma y yo me voy afianzando cada día, el maillot de la montaña. Bueno, de las rampas, por que puerto aún no hemos tocado ninguno.
Ya nos acercamos a Francia. Empiezo a ver señales que lo indican y me pongo muy contento. ¡ ya salimos de España! Pero NO. El viento de tramuntana nos lo impide a falta de 3 kilómetros para llegar a la frontera.

13 comentarios:

  1. bueno,tenéis prisa?por las fotos,parece,que lo estáis,pasándolo muy bien,tenéis mucho,merito,yo ni pagan dome,me doy esa paliza,diaria,bueno,chicos,disfrutar,y mucho animo,un saludo,

    ResponderEliminar
  2. oscar,leo,sois tremendos,me dais mucha envidia,de veros comer en medio del campo,un abrazo,y muchas fuerzas,para subir los puertos, los de canal,9 colgar el vídeo de la entrevista,queremos verla,asta pronto

    ResponderEliminar
  3. Uff, ya sabéis lo que dicen los ciclistas profesionales: todo en la vida da por saco menos el viento que siempre viene de frente. Ánimo y no empecinarse.

    Un abrazo

    ResponderEliminar
  4. PD. A mí también me da mucha envidia veros comer en el campo

    ResponderEliminar
  5. hola,leo,oscar,mas relajados,o ochos polvo,a mi me crujen los huesos,leyendo vuestra aventura,me imagino,las subidas y me ahogo,pero me gusta,leer los comentarios de los que admiramos,lo que,estáis haciendo,muchos saludos

    ResponderEliminar
  6. heeeeeeeeeeee,donde estáis,os habeis perdido,un saludo

    ResponderEliminar
  7. oscar,estas vivo,tu,tio te mata,animo,chicos

    ResponderEliminar
  8. Hola! Soc Eva. Com va el viatge? Supose que tot una aventura. Aneu amb molt de compte i disfruteu, perque el que esteu fent es digne d'admirar. Una abraçada i ànim!

    ResponderEliminar
  9. hola, oscar leo como lo lleváis,espero que disfrutando,mucho,un saludo,un amigo de ciclo viajando

    ResponderEliminar
  10. Que es de vosaltres??? Ja fa dies que no sabem res, estic intrigà!!! Supose que estareu tinguent uns bons dies i estareu esvançant, no??? Bs i ANIMS!!! Andrea.

    ResponderEliminar
  11. Hola!!
    Estan en la frontera d'italia,a oscar va kedan-li poc...
    Besos,chicos!!!

    ResponderEliminar
  12. hola,oscar, ya te queda poco bueno,esperamos ver muchas fotos,pasarlo bien.un saludo,

    ResponderEliminar
  13. FELICIDADES,TETE!!!
    Sueño cumplido,ya ha terminado tu viaje,ahora disfruta esos dias en lugano.Te eperamos todos con impaciencia.Un besazo,mua!!!

    ResponderEliminar